Jacques Schoufour overleden

In de nacht van 14 op 15 augustus is in het ziekenhuis van Brasschaat op 86-jarige leeftijd Jacques Schoufour overleden. Vanaf het eerste moment geloofde Jacques in het SFN en toen hem werd gevraagd of hij in het comité van aanbeveling plaats plaatsnemen aarzelde hij even, maar zei toen toch volmondig ja. Als ik hem tegenkwam was steevast zijn eerste vraag: "Hoe doen onze paarden het en stijgen de aandelen?". Om daarna pas te vragen hoe het persoonlijk ging.

Jacques was naast een paardenman in hart en nieren tot in het diepst van zijn vezels een mensenmens. Altijd zag hij de zonnige kant en bereikte met zijn humor en relativeringen vaak het - in veler ogen - onhaalbare. Anekdotes schudde hij op steeds amusante wijze uit zijn mouw. Tijdens het laatste CHIO had ik het genoegen om op uitnodiging van Frans Lavooij ook met Jacques te mogen tafelen. Het werd mede dankzij Jacques een uiterst amusante avond. Met zijn weelderige grijze haardos en zijn karakteristieke stemgeluid was Jacques één van de mannen waaraan geheel hippisch Nederland en hippisch Rotterdam in het bijzonder veel dank aan verschuldigd is en blijft.

Jacques had volgens mij twee motto's. Er voor zorgen, als bij een vierspan, dat de neuzen allemaal één kant op kwamen te staan en nooit het paard achter de wagen spannen. Gelukkig bleef het niet bij woorden, maar zette hij ze als een echte Rotterdammer om in daden. Ik betreur het dat we nooit meer tijdens het CHIO 's avonds in de bar van het Novotel samen met een biertje kunnen klinken op de hippische sport en op het leven, zoals we vele jaren hebben gedaan.

Dank voor wat je voor hippisch Nederland in het geheel en het SFN in het bijzonder hebt gedaan!

Jacob Melissen